Araba Sevdası

Cuma akşamı Sinestezya kitabını bitirdim . Başlarken oldukça heyecanlandırmıştı beni. Ama bitince öyle olmadı nedense . Çok heyecanlanamadım. Sonrasında da şu kitaba başladım. Yazarın bir tek Damızlık Kızın Öyküsü kitabını okumuştum. Doğum günü hediyesi olarak alınan hediye kartına Margaret Atwood'un tüm kitaplarını aldım bu sene. ( Saçaklı halen daha doğum günümde aynı hediye geliyor :)) Yazarın kurgusu çok güçlü ona zerre şüphem yok , ama çeviri de oldukça başarılı.

Netflix'te geçenlerde dizisi yayınlandı 6 bölüm. Çok güzeldi , hem de bayaa bayaa güzeldi. Yine de kitabı okuyunca , kitapları filmlerden daha çok seviyorum gerçeği ile yüzleştim.

Arada da Netflix'te Easy diye bir diziye başladım. Her bölüm kendi içinde başlıyor ve bitiyor , yarım saat civarı 3 bölüm izledim. Bayaa eğlenceli . Tavsiye ederim.

Bu arada 20 yıllık süren araba fobimi yenmek üzere ehliyet almaya yola çıktım . Cüzdanımda boş ehliyetin durmasının bir anlamı yok.Bari arabada alalım  dedim. Fakat Tanrım araba için ayırdığım para ile en kötü arabanın peşinatı bile ödenecek durumda değil. 4 tane yer gezdik. Bir insan bir arabaya neden o kadar para verir anlamadım ki . Neyse al(a)madım. Ama vazgeçmedim.
Çünkü şu anda arabası olan kardeşim bizimle , ve Efki'nin tüm ihtiyaçlarını onunla karşılıyoruz. Veterinere gitmesi , ormanda gezmesi , yatıya kalacağım yerlere onu götürmem. Efki için arabamın olması ve ehliyetimin olması şart.Yıllarca reddettiğim bir şeyi bana yaptırabilen evladımın ağzını yerim ben . Tüm hafta sonum araba bakmakla geçti anlayacağınız .

Bu hafta sonu azıcık gündemden uzak durup, Efki'nin kucağına attım kendimi. Çok çok iyi geldi. Ormanda kahvaltı ettik. Diğer çocukları besledik. Koştuk , beraber uyuduk.

Bir köpeğin boynundaki sıcacık tüyler kadar ruhuma iyi gelen bir şey yok bu aralar .