Minimalizim

Geçen sene merak ettiğim , okuduğum araştırdığım bir trend var : Minimalizm. Aslında trend demek ne kadar doğru bilmiyorum ama ben araştırmaya başladıktan sonra etrafta bununla ilgili çok fazla şey gördüm , bu akıma gönlünü kaptırmış insanlarla karşılaştım.

Ben de okudukça fark ettim ki , akım olduğunu duymadan ben de aynı şeyleri yapıyormuşum. Bir eşyaya , bir ürüne ihtiyacım olmadan almıyorum , aldığım ürünlerin sadece amacına hizmet etmesine dikkat ediyorum . 

Örneğin ; bu aralar beyaz eşya baktığımdan dolayı oradan gideyim , çamaşır makinesi mesela , piyasaya göre uygun fiyatlı bir tane buldum , 4 tane programı var , deterjanını koyunca çamaşırı yıkıyor ve sıkıyor. Bunun fiyatının 3 katına , +5 özellikli makinelerde var, o özelliklere baktığında asla ve asla kullanmayacağım şeyler. Ve almak mantıklı gelmiyor , almıyorum.

Kıyafette , %100 pamuk olan ürünleri , ve yerli üretimleri almaya çalışıyorum. Yine onları da ihtiyacım olmadan almıyorum. Kozmetik zaten deli gibi kullandığım bir şey değil , bir saç köpüğü düzenli kullanırdım , ki çok çok pahalı bence , temiz içerikli bir ürün almak istediğinizde fiyat neredeyse bir mutfak alışverişi ile aynı paraya denk geliyor . Saçlarımı kestirerek çözüm bulduğumu düşünüyorum. ,

Bazı şeylere para harcamak canımı sıkıyor , mesela saç köpüğü , mesela kozmetik , mesela ev eşyaları. İstifçilik diye bir şey var bir de , her şeyi fazla fazla almak ve kesinllikle ihtiyacın olmayan ürünü atmamak gibi bir şey. Az buçuk istifçi sayılabilirim , çünkü Türkiye’de yaşıyorum , ve her şeye her an zam gelebiliyor , sürekli kullanılan ve tüketilen ürünlerden indirimde gördüğümde biraz fazla aldığım doğru  ama ihtiyacımın kalmadığı ürünü elden çıkarıyorum . Başka ihtiyaç sahibine veya kullanılmayacak durumdaysa geri dönüşüm vb. yerlere gönderiyorum .

Gittiğim spor salonu tadilat yaptığı için 3 katına çıkardı fiyatları , ve affedersiniz ama bok gibi bir salon oldu. Ben de evdeki spor aletlerimle devam ediyorum , kaldı ki evde küçük bir spor salonum var. Sadece yeni mata ihtiyacım var , neyse bu parçalanana kadar kullanmaya devam edeceğim.

Ay bir de mamalar var , iş yerimin önündeki çocuklar var , onlara düzenli mama alıp iş yerinde tutuyorum ve her gün öğlen buluşup hem mama yiyoruz ,hem de oynaşıyoruz. Gören birkaç arkadaşım para yardımı yapmak istediler , nazlanmadan kabul ettim . Böyle daha çok çocuğa mama aldım.

Ama kaldı ki bazı şeylere para harcarken de gözüme perde iniyor , mesela kitaplar , ki artık çok pahalı ama yine de tutamıyorum kendimi. Alıp okuyorum ama öyle kitaplığa dekor niyetine koymuyorum. Bu konuda minimalist olamıyorum , mantığım orada çalışmıyor ( Bence çalışıyor ) Ve evet kitaplarımı biriktiriyorum kimseye vermiyorum , henüz “elden çıkarmak istediğim kitaplar listesi” yapacağım bir kitaplığım yok , belki olabilir ileride bilmiyorum.

Mesela zam gelmesine rağmen tiyatro ve sinemaya para veriyorum halen daha , ama mısıra vermiyorum. ( O parayla , patlamamış mısır alıp , 6 ay boyunca mısır patlağı yiyebilirim ben , yaşasın küçük hesaplar ! ) Ne zaman protesto edip , gitmiyorum oyuna falan moduna girerim bilmiyorum. Ama benim hayattaki en büyük zevkim.

Şimdi 2019 hazır yeni başlamışken , hayatımdan gereksiz ne çıkarabilirim diye düşünüyorum. ( Kitaplarım olmaz , asla olmaz dokunamam kitaplarıma )

Neyse çok uzattım ,neden yazdım , yazıyı nereye bağlayacağım onu da bilmiyorum . Sadece sabah Minimalist olmaya karar vermiş biri kitaplarını bağışlıyordu onu görünce sanırım gaza geldim . Mİnimalist olmak kitaplardan başlamıyor , hayatına sen nasıl ve ne kadar uygularsan oradan başlıyor demek istedim .

Öperim hepinizi.