Ölmeden , tek can hakkımla bitirdim 2016'yı. Ne güzeldi dersen sadece verecek tek cevabım var. Son ayları ile birlikte , 2 yıl önce kaybettiğim ve bir daha bulabileceğime inanmadığım iç sakinliğimi buldum.
Çok okudum, bol bol okumadım ama iyi okudum . Güzel kitaplar okudum en çok hangisini sevdin derlerse Kemal Varol " Ucunda Ölüm Var" ve Murat Uyurkulak "Merhume" sanırım.
Güzel güzel tiyatro oyunları izledim . En çok Hayal-i Temsil'i sevdim. (Bu sezon gittiklerimi yazmıyorum )
Güzel filmler ve diziler izledim ve en çok Black Mirror sevdim.
Bir kere aşık olmayı denedim , elime yüzüme bulaştı. Kalmadı çok fazla ben de . Ben de unuttum gitti zaten sonrasında . Bir kere de birinin bana verdiği değere inanmak istedim. O da taciz etti , hakaret etti. Tanrım kadın olmak niye zor . Bir erkek istenmediğinde neden böyle başka bir şeye dönüşebiliyor.
Ufak bir tatil yaptım. İşimi değiştirdim. Yeni bir dost edindim kendime Arada verdiğim boşlukları saymaz isen güzel güzel spor yaptım. 2015 senesinde göre biraz daha rahat kahkaha atıp , daha az ağladım. 2014 senesini özledim . Dedemi özledim.
Kardeşimle bol bol vakit geçirdim. Annemi sevdim. Dua ettim , ümit ettim arada yine çaresizce yalvararak ağladım, sonra boşverdim. Ne olursa olsun dedim.
Şimdi 2017 geliyor zerre hevesim yok.Ama 2015 senesindeki tek isteğimin ölüm olduğu gerçeğini varsayarsak , daha iyi durumda olduğumu söyleyebilirim.
Ülkeme ait ne dileyebilirim bilmiyorum . Bu toprakları seviyorum. Ama küçücük bir ruj için çırılçıplak soyulan kızları , çocuk işçileri , çocuk gelinleri , 3 yaşındaki bebeğe tecavüz edenleri , tecavüz ve dayağ
ın kesin olduğu bir kurumun açık kalmasını , kadın cinayetlerini , sadece bir yerden bir yere gitmek isterken kendini patlatan birinin bomba parçalarına kurban gidenleri görünce ne ümit edebilirim bilmiyorum.
Daha önce de dedim ; Kar yağınca İstiklal caddesinde dolaşmak ,sahlep içmek ve kitap almaktan keyif alan biriyim ben bana bunu çok görmeyin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder