Efendim çok ara verdim farkındayım ama , maalesef çok iyi
şeyler olmadı. Yazıp – yazmama konusunda çok kararsız kaldım ama yaklaşık
olarak 10 gün önce amcamı , çok genç yaşta kaybettim. İşin özü bu. Bu yüzden
gelip ses edemedim.
“Hayat devam ediyor” hissiyatını yaşamam biraz zaman aldı.
Benden ziyade annemi toparlamak zor oldu. Zira en yakın arkadaşlarından birini
kaybetti. Babamla evliliklerini bitirmelerine rağmen , amcamı çok fazla severdi
annem. Günlerdir her şeyden çok onunla uğraşıyorum. Hiçbir şeyle ilgilenemedim.
Benimle ilgilenme işini V. Üstlendi. O hatırlatmasa yemek
bile yiyemeyecektim. İnsanın sevgilisinin aynı zamanda en yakın arkadaşı ,
dostu olması ne rahatlatıcı bir duygu , ilk defa yaşayan biri olarak o anda bile
mutlu oldum.
Çok anlatacak bir şey olmadı şu süreçte ama çelınçı yapayım
dedim. Zaten sonra devamı gelir . 13 ve 14. Haftalara geldik.
13. hafta herhangi bir konuda beni ne tutar bilmiyorum.
Kafamdaki hemen eyleme dönüşür , dilimdeki de hemen ağzımdan çıkar zaten. Patavatsızlıklarım
çoktur bu yüzden . Rezil olma korkumda yok , “ olursak olalım ne var “ derim
hep. Tanışmak için ilk adım atan olurum,
muhabbeti başlatan olurum , herkesin gergin olduğu yerde ortamı köpürten ben
olurum. Başaramama korkum yüzünden tam 4 yıl çalıştığım şirketimden , 1 yıl
ayrılamamıştım. Ya başka yerde yapamazsam diye , şimdi onu da aştım , ben bu
işi her yerde yaparım. O yüzden beni tutan bir şey yok.
14. hafta sorusu ise – Canlı , akılda kalan bir rüyam- çok
fazla rüya gören biri olarak ( o kadar ki ,bazen uykudan yorgun uyanıyorum ,
rüyalarda yaşıyorum neredeyse ) en son gördüğüm rüyamı anlatayım ( gündüz
niyetine) .En yakın arkadaşımla , benim evime çok yakın olan , orman içinde
sessiz , sakin bir cafede oturup , sigara içiyoruz. Ve bir şeye sıkılmış halde
ağlıyoruz. Derken yağmur yağıyor ama deli gibi. Biz de su birikintilerinin
üzerine oturup , gideceğimiz yere doğru kayıyoruz . Arkadaşıma anlattım “ Oha
sele kapılmışız kızım” dedi. Ben de “ su akar yolunu bulur , bence rahat
olmamız gerektiğini söylüyor bu rüya “ dedim. İkimiz de ulvi insanlar değiliz
ama rüya tabirinden anlıyoruz.
Neyse sıkıntılı sıkıntılı yazdım. Bir dahasına daha neşeli
yazılar , neşeli Efki fotoğrafları ile huzurlarınızda olurum.
Sevgiler
Öncelikle başınız sağolsun diyorum. Mrhuma Allah'tan rahmet diliyorum. Blog sayfalarımız içimizi dökeceğimiz mecralar. Bir nevi terapi görüyoruz. Herşey gönlünüzce olsun...
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.
SilMekanı cennet olsun, başta annenize ve sevenlerine sabır dilerim...
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. İyi anılarla hatırlamak kalıyor geriye
SilBaşınız sağolsun, anneciğine benim yerime de sarıl.
YanıtlaSilBöyle kayıplarla başa çıkabilmek için nasıl bir donanıma sahip olmak lazım bilmiyorum, herhalde yok öyle bir donanım. Hepimiz bir yol bulmaya çalışıyoruz, sen bize anlat, biz hep dinleriz <3
Çok sağol canım arkadaşım. Biraz toparladık gibi annemi.
SilKendi kalbimiz ve beynimizle baş etmeye çalışmak zor ama hayat seni içine çekiyor.
İyi ki burası var zaten
Başınız sağ olsun, sabırlar dilerim..
YanıtlaSilÇok sağol Derya 'cığım
SilEvet, sıkıntılı bir işiniz, ne olduğunu anlamadan hallolacak. Bu enfes bir rüya. Hayırlara çevrilsin.
YanıtlaSilUlvi değilim derken biraz haksızlık ediliyor gibi hissettim. Satırlar arasında o kadar güzel mesajlar aldım ki, hislerle, gerçeklerle ve hayatla ilgili... bence hamurunuz, hayatın içinde gayet iyi yoğuruluyor tarafınızdan, derinliğiniz baki olsun.
Amcanız ve sevdikleri için üzüldüm. Başınız sağolsun. Nacizane, annenizi oyalamak için bir saksı çiçeği alın, toprakla ve çiçekle uğraşmak bir nebze olsun acısını hafifletebilir.. Sevgiyle sarıyorum sizi.
Okuduğum en şahane yorumlardan biri bu sanırım. O kadar etkilendim ve duygulandım ki anlatamam. Çok sağolun ne diyeyim.
SilBaşsağlığı dileğiniz için teşekkürler , annem için babaannemi misafir ettim , O'nu görünce kendini iyi hissetti , bir de zaten evde bizimle yaşayan bir köpek evladımız var, 10 gündür bakımını , mamasını ona bıraktık. Çocukcağız 1 yıldır , bizleri sakinleştiriyor zaten.
Anneme de çok iyi geldi bu dönemde.
Sevgiyle sarmanızı aldık , kabul ettik.
Sevgiler bizden
Başın sağolsun lafı çok bencilce gelir ama yerine ne koyacağımı da hala bilemedim. Sabır diliyorum, rahmetli huzurla uyusun. Böyle zamanlarda kelimeler kifayetsiz, zaman diyorum, iyileştirmese de alıştırıyor. Ben de çok genç yaşta dayımı kaybetmiştim, 16 senedir iç sızım hala geçmedi ama onsuz yaşamaya da alıştım. Annene de sabır diliyorum, sevgilerimi gönderiyorum ikinize de...
YanıtlaSilTek tesellimiz bu dönemde ; acıları dindi. Kendimizi böyle avutuyoruz. Yoksa kabul edilebilir bir şey değil.
SilUmarım dayınız da , amcam da huzurludur artık.
Sevgiler bizden .